Ongeveer 4 dagen na De Vergadering —ik was nog super enthousiast, had al (tijds)planningen staan maken en iedereen uitgenodigd die ook maar een beetje betrokken zou kunnen gaan worden— krijg ik van Marissa te horen dat op de allereerste pagina van de website (waar we hadden besloten om ook wat tekst neer te zetten over wie BAGT is en wat we willen bereiken) echt alleen onderaan aan de pagina de tekst mag komen te staan. Dat is zeg maar het gedeelte van de pagina wat je half ziet tenzij je naar beneden scrolt. Ik moest dus een al bij voorbaat lelijke pagina gaan maken enkel en alleen omdat Marissa zonodig van mening is dat het plaatje dat je nu als eerste ziet als je de website bezoekt zo moet blijven, want dat was ooit bedacht door een graphic designer en dus duidelijk superieur aan alle andere verbeteringen.
En dat kan, het is ook wel een redelijk goed plaatje. Ik had alleen wel graag de vrijheid gehad om een alternatief in ieder geval te kunnen presenteren. Je weet wel, de mogelijkheid om niet vanaf het begin af aan ruk werk te moeten leveren maar om creatief te zijn en proberen het beter te maken dan het nu is. Marissa had het altijd nog achteraf kunnen neerknallen in plaats van mij vooraf al te vertellen dat het niet mocht.
En dat was ook nog niet eens zo heel erg. Wel vervelend om zo beknot te worden, maar ik zie ook haar punt wel een beetje. Het is gemaakt door een professional dus je wilt niet dat iedere snotneus daar aan gaat zitten knutselen. Plus het staat ook wel zo chique als je kan zeggen dat je startpagina is ontworpen door een Design Artist. Beter dan te moeten zeggen dat je zoveelste stagiair ook een leuk ideetje had. En Marissa doet wel aan hot air, die wordt daardoor gekieteld. Nee, wat ervoor zorgde dat ik op een niet goede manier uit mijn plaat ging (intern dan, niet tegen haar, het was meer Wouter die later thuis mij aan mocht horen en gelukkig zo wijs was om mij gelijk te geven), was dat ze daarna eisde dat ik ook nog met haar ging agree-en. Wat ik niet doe, toen niet, nu niet. Dus eerst knikken dat ik haar had gehoord. Was ze niet tevreden mee, ik moest verbaal bevestigen dat we dit zo hadden afgesproken en dat ik het ermee eens was. Nogmaal, doe ik niet! Toen niet, nu niet! Ik dus met echt veel moeite zeggen dat ik haar had gehoord en dat ik ging doen zoals ze gezegd had. Nog steeds niet voldoende! Durfde ze me te vertellen dat naar Amerikaanse mores ik nu met haar hoor te agree-en omdat ik anders onbeleefd zou zijn. Nou echt niet dat ik dat ging doen. Bovendien geloof ik daar geen klap van. Dit is gewoon Marissa die probeert haar dominantie te bevestigen. (ze was die wel een beetje kwijtgeraakt in de vergadering) Ik was woest. En klaar om weg te lopen. Dit hele plan om de website te gaan verbeteren was een laatste poging van mij om goed en nuttig werk te gaan doen bij Bay Area Green Tours en anders wilde ik toch ophouden bij hun. Dan zaten we elkaar toch alleen maar voor de gek te houden met dat we goed bezig waren, terwijl in werkelijkheid ik alleen maar nutteloos werk toegeschoven kreeg. Nou was het enige probleem dat ik niet weg wilde zonder een review letter. Ik heb zometeen een gat van twee jaar in mijn cv. Ben wel bezig geweest in die twee jaar, maar zou handig zijn als ik dat ook kon laten zien door middel van aanbevelingsbrieven oid. En omdat ik die aanbevelingsbrief wilde, moest ik nog rondhangen bij BAGT.
We gingen de volgende dag een Tour voorbereiden in San Francisco, samen met nog twee andere collega's. (Dat stond al gepland ondanks de irritaties en dan kan je niet met goed fatsoen zomaar cancellen.) En dat was heel leuk. Marissa heeft ons rondgereden door San Francisco alsof wij de toeristen waren. Ze heeft zelfs lunch betaald (ik heb haar niet de mijne laten betalen, ik vond dat niet kunnen gezien mijn gedachten om haar te ditchen) terwijl ze echt niet veel geld heeft. En dus was de brandende noodzaak om daar weg te gaan alweer iets gezakt. Dus...