Marissa had mij vorige week een beetje in passing gevraagd of ik de oude website wilde updaten met testimonies geschreven door de twee bedrijven die de boerderij die BAGT gaat verhuren hebben uitgeprobeerd. Ik vond het een beetje vaag, want die site wordt uitgefaseerd. En ook nog eens is er een ander persoon (die samen met Marissa werkt in plaats van voor Marissa zoals ik), genaamd Kari, betrokken bij de berichtgeving over de boerderij. Ik vroeg nog of ik dit niet met Kari moest opnemen, waarna Marissa mij weer aan keek alsof ze water zag branden. Ze vertelde mij letterlijk dat BAGT de vrijheid had om op haar eigen website wel dingen te plaatsen die BAGT daarop geplaatst wil hebben. En vervolgens stuurde ze mij een e-mail met een link naar waar ik de foto's kon vinden (ze stonden op Flickr). En verder niks. Geen tekst wat geplaatst moet worden, geen general idea wat ik zoal zou moeten schrijven, geen indicatie van waar ik dat dan zou moeten plaatsen.
Ik heb dat toen maar naar het beste van mijn kunnen gemaakt. En gelijk gepublished op internet. Krijg ik dus gisteren een mailtje met dat als ik iets maak het eerst met haar en Kari moet worden besproken. En dat zij eerst een preview wil zien voordat het gepubliceerd kan worden naar het internet. Of ik het maar even ongedaan wil maken. Ik ging natuurlijk wederom uit mijn dak. Alleen deze keer was Wouter het niet met mij eens, hij vond dat Marissa een punt had.
Ben ik dus enigszins (niet verschrikkelijk hard) uit mijn plaat gegaan tegen Wouter. Nu, de volgende dag, denk ik ook wel dat Wouter en Marissa een punt hebben. Sterker nog, voor Joram (mijn broer) heb ik ook een website gebouwd en ik heb hem bij bijna iedere beslissing gevraagd naar wat hij wil en hoe hij het ziet. Het is meer dat Marissa nog nooit en dan ook echt nog nooit gevraagd heeft naar wat ik ervan gemaakt had met een update. Dit is de eerste keer dat ze het van te voren had willen zien. En ze doet alsof ik degene ben die het fout doet in plaats van dat dit zo gegroeid is doordat zij nog nooit eerder een update van te voren heeft willen zien. En ik had zelf gevraagd naar of Kari niet betrokken had moeten worden bij dit hele gebeuren. Marissa was degene die zei van nee dat is niet nodig.
Daarnaast ben ik ook gewoon pissed dat ik opnieuw werk heb zitten doen wat ik later ongedaan mag maken omdat Marissa het achteraf toch anders wil. Dit is al een keer eerder gebeurd bij het knutselen aan de website. Ik heb, denk ik, in totaal 5 keer de website moeten updaten en daarvan dus 2 keer dat weer ongedaan mogen maken omdat Marissa het achteraf toch niet zo wil. Ook met ander werk wat ik voor haar heb staan doen, is dat voorgekomen. Niks zo funest voor mijn goede wil als het gevoel dat ik het net zo goed niet had hoeven doen. En nu ik er ook nog eens ruzie met Wouter over ga maken, is voor mij helemaal de kous af. Laat die aanbevelingsbrief maar zitten. Ik ga gelijk weg. Morgen zie ik haar en zal ik dat zeggen.