Dit is Jorge.
Sinds ik betrokken ben geraakt bij Bay Area Green Tours kom ik op plekken waar ik anders nooit kwam. Zo vrijwilligde ik als assistent gids bij een Green Building Tour waardoor ik in de krochten van het Intercontinental Hotel terecht ben gekomen. En heb ik prompt een businesskaartje van hun directeur-verantwoordelijk-voor-iets gekregen. Hij was een leuke man die zeer enthousiast kon vertellen over zijn gebouw en welke successen en moeilijkheden zij hebben gehad om het gebouw zo groen mogelijk te krijgen (en dan bedoel ik niet met een likje verf). Wat ik moet met het kaartje weet ik nog niet, het leek mij in het kader van red-een-boom — geef-geen-businesskaartjes-aan-mensen-waar-je-toch-geen-zaken-mee-gaat-doen niet de meest milieuontlastende actie, maar je voelt je wel even belangrijk. Is ook fijn.
Maar goed, afgelopen zondag was er een open huis bij Sabor Mexicano. Ik was gevraagd of ik daar ook wilde vrijwilligen, dan kon ik gelijk de boerderij bekijken en een beter idee krijgen van wat Bay Area Green Tours allemaal doet. Het was de bedoeling dat ik folders ging uitdelen tijdens de tour en de rest van het weekend kon ik gratis kramperen op het terrein van de boer.
Nou is kramperen echt mijn hobby, dus ik heb onmiddelijk ja gezegd. Vreemd genoeg was het vooral Wouter deze keer die overal beren zag en wegen. Voornamelijk over hoe we daar dan zouden komen, het zou zo'n 5 uur duren met het OV. Dat is hier niet echt goed geregeld. Ik denk dan 'autootje huren' maar dat was iets te makkelijk gedacht, vond Wouter. Een andere optie was dat we met iemand mee zouden rijden, behalve dan dat we niemand kenden die erheen ging, mijn baas Marissa niet gelijk haar hele vriendenkring zat af te bellen met het verzoek om nog twee mensen mee te nemen en Wouter geen vrij kon nemen om dan maar eerder met Marissa alvast naar de boerderij te gaan. Dus...
Gelukkig ging het zaterdag regenen (een uniek gebeuren hier) waardoor Marissa gelijk maar de dag van zaterdag naar zondag verplaatst had. Zo zie je maar weer, als je maar lang genoeg wacht, lossen je problemen zich vanzelf op. Een auto huren voor 1 dag was geen probleem en we hebben toen ook maar gelijk een andere vrijwilliger (Nazia) meegenomen. Is gezellig. De boerderij is behoorlijk mooi om te zien, euh de velden dan. We hebben Jorge (de eigenaar) zijn huis niet gezien. Dat huis wat je ziet, is het huis dat nog afgebouwd moet worden en waar dan gasten een kamer kunnen huren.
Jorge ging voor ons paella koken (Wat ze hier trouwens heel anders uitspreken, mensen begrijpen mij niet als ik het op zijn Nederlands uitspreek) op open vuur. Wouter was gelijk zeer geïnteresseerd en is niet echt van zijn zijde geweken.
Ik heb nog een folder uitgedeeld.
Jorge is ook restauranteigenaar, hij heeft er twee en is bezig een derde te openen. Hij kookt Mexicaans en verbouwt daarom vooral pepers op zijn boerderij. De tomaten waren al geplukt, dus we concentreerden ons op de pepers. Stiekem snoepen leer je snel af.
Het eten was erg lekker. Wouter en ik hebben ieder 3 borden gehad, wat niet echt paste in het dieeten wat ik probeer te doen. Ook achteraf vind ik dat niet zo erg.
