Dit is de tweede dag dat ik aan de gang ben bij Green Tours. Ik ben werkzaam op de Impact Hub in Oakland. Een ontzettend hippe gedeelde kantoorruimte met allemaal andere groene non-profit en profit organisaties die graag de wereld willen verbeteren. Er beginnen me een aantal dingen op te vallen.
Ik was aan de praat geraakt met Julia. Een nieuwe stagiaire bij Bay Area Green Tours die van origine een biochemicus is en zich gespecialiseerd heeft in voedsel. Ze probeert een veganist te zijn. Haar droom is om voedsel te maken waar geen dierlijke producten in zijn verwerkt. Zoals mayonaise gemaakt — niet van eieren — maar van spliterwten. Het schijnt dat dat onlangs gefabriceerd is door een bedrijf dat ook heel groen wilde zijn. Ze was er heel enthousiast over. Het idee achter het achterwege laten van dierlijke producten is dat we met z'n allen minder energie verbruiken waar dan dus de wereld beter van wordt. Julia kwam oorspronkelijk uit Argentinië, is verhuisd naar Engeland, heeft een rondreis door Europa gedaan en is uiteindelijk terecht gekomen in Australië. Ze heeft daar een jaar gewerkt en vervolgens nog een paar maanden gereisd in Thailand. Ze is uiteindelijk gesettled voor een paar jaar in Pennsylvania, USA om daar een studie te doen en wil nu in Berkeley en omstreken aan de slag. Het is een leuke vrouw.
Samen met haar ben ik ook aan de praat geraakt met een andere vrouw wiens naam ik vergeten ben tijdens de gedeelde lunch op vrijdag. (De Impact Hub is echt een hippe plek, op vrijdag neemt iedereen een salade mee om met elkaar te delen.) Ook zij is naar Australië geweest voor werk en heeft daar rondgereisd. Voor haar werk is ze ook naar Afrika geweest en heeft ook daar ongeveer het hele continent rondgereisd. Ik weet het niet meer zeker, maar ik dacht dat zij bewustwording probeerde te promoten over verantwoord waterverbruik in Afrika. Ook zij wil graag de wereld verbeteren.
Ik geloof persoonlijk helemaal niet dat we met z'n allen in staat zijn om ons energieverbruik aan te passen. Ik vind het ook niet eerlijk om aan opkomende markten te vragen minder te verbruiken en daardoor minder hard te groeien. Het Westen heeft daar ook nooit moeilijk over gedaan dus om dat nu te gaan eisen van anderen is naar mijn mening oneerlijk. Ik geloof wel in de ingenuïteit van mensen en dat wanneer de druk maar hoog genoeg wordt er een andere oplossing wordt gevonden voor ons energieprobleem. En met die gedachtegang doe ik dus mijn best om die druk op te voeren.
Niet dat het milieu en dat soort dingen me niet aan het hart gaan en ik het niet belangrijk vind. Meer dat ik kijk naar wat ik nou verbruik en of ik daar veranderingen in wil aanbrengen. En dan tot de conclusie moet komen dat ik dat niet wil. In het dagelijkse leven verbruik ik niet veel. Ik heb geen auto, ik eet niet iedere dag vlees, ik gebruik spaarlampen en doe de kraan dicht tijdens het tandenpoetsen en meer van dat soort dingen. Maar ik vlieg wel de hele wereld over. En wil dat niet veranderen. En daarmee is iedere extra besparing die ik verder in mijn leven doe onzinnig geworden. Het valt zo ontzettend weg bij al mijn vliegreizen, dat ik net zo goed geen extra besparingen kan doen.
Af en toe vraag ik me af of mijn houding wel een terechte is. Er zijn gigantische milieuproblemen en mijn houding draagt niet bij aan een oplossing. Totdat ik eens goed kijk naar wat nou al diegene die zo'n mond vol hebben van een 'verbeter de wereld' in hun eigen leven doen. En dan blijkt dat zij precies zijn zoals ik. En dan denk ik dat ik ook nog wel even door kan gaan op de manier die ik prettig vind.