Eenmaal aangekomen in Australië verblijf ik in Brisbane Manor, een guesthouse aan het einde van Brunswick Street. Het ligt behoorlijk dichtbij het partycenter van Brisbane (Fortitude Valley) en 3 kwartier lopen van QUT af. De keuze viel op Brisbane Manor (ik wilde echt niet nog weer een keer met meerdere mensen op een slaapkamer) want en el-cheapo, ik had een kamer voor mezelf en Ellie's Guesthouse kende ik al.
Ik ben niet helemaal blij met Brisbane Manor. Ik deel de sanitaire voorzieningen en als ik 's nachts rondspook (ik verleg altijd mijn dag/nachtritme wanneer Wouter er niet is, zorgt ervoor dat ik meestal om 10 uur 's ochtends net ben gaan slapen) dan zie ik de kakkerlakken rondlopen. Nou zijn dat kleine beestjes in de badkamers en het is een oud gebouw, dus dat was wel te vergeven. Totdat ik een plof hoor in mijn slaapkamer en verbaasd rondkijk. Het klonk alsof er iets van het bureautje was afgevallen en inderdaad ik zie daar een aantal pootjes in de lucht maaien. (op de grond, het ding lag op zijn rug) Ditmaal is de kakkerlak zo'n anderhalf centimeter groot, loopt hij in de avond al rond (!!!, 's nachts kan ik nog doen alsof ze er niet zijn, het is dan toch donker) en driedubbel yak, ook nog eens in mijn kamer. Natuurlijk rent dat ding niet onmiddellijk weg, maar kruipt hij de muur op en gaat op nog geen anderhalf meter van me vandaan zitten wachten. Waarop geen flauw idee. De volgende dag was hij verdwenen, ik wil niet weten waarheen. Verder heb ik hier elke dag roomservice. Ze komen dan vragen of ik nog meer theezakjes wil en of ik mijn prullebak geleegd wil hebben. Nieuwe handdoeken of je bed rechttrekken doen ze niet, wat maar goed is want ik kan een handdoek echt wel vaker dan 1 keer gebruiken en ik wil liever niet al mijn dekens iedere avond ingestopt hebben. (of überhaupt, slaapt zeer irritant) Wat wel wat minder is, is dat het wel een weekje duurt voordat ik door heb wanneer roomservice komt. Ik hoor ze duidelijk om 10 uur 's ochtends bij de buren, maar dan komen ze niet bij mij. Omdat ik daar niet zeker van ben, schiet ik dan toch maar snel in wat kleren en doe alsof ik wakker ben. Ze komen dan ergens 's middags, natuurlijk net op de momenten dat ik besluit een gigantische troep in de kamer te maken om middag te eten. De gezichten van de dames waren best wel komisch. Helaas geen foto's van. De staff was wel vriendelijk en aardig. Helaas kon ik niet hetzelfde zeggen van de gasten. Ik had in krap twee weken verblijf twee keer dat het brandalarm afging. En natuurlijk in de avond, wanneer je aan het chillen was. Er was ook een stel met de nodige problemen. Ik hoorde ze een nacht ruzie maken op luide toon (nog net niet schreeuwen, want dan was ik er wel wat van gaan zeggen) en de kerel die maar bleef herhalen dat de ander van hem vandaan moest blijven, op een telkens luidere toon trouwens. Waarom mensen denken dat ze zichzelf luider moeten gaan herhalen wanneer de ander het niet met hun eens is of niet begrijpt, snap ik niet. Mensen, een luidere toon creëert niet meer begrip en als argument overtuigt het ook niet. Maar goed, deze kerel gaf toen maar een zet aan een stoel om zijn woorden kracht bij te zetten. Denk ik, want ik hoorde een stoel schrapen en iets omvallen. En natuurlijk vervolgens een vrouw huilen. Ik verstijven, want moet ik nou in actie komen of niet? Het bleef verder stil, dus dapper als ik ben, heb ik ook niks gedaan. De volgende dag hoor ik een man (ik denk dezelfde, want ook deze man praat op zeer luide toon), hij is denk ik aan de telefoon, want ik hoor geen reacties van een gesprekspartner en wel zijn reacties op iemand. Het aan het huilen maken van zijn vrouw/vriendin was blijkbaar nog niet voldoende. Deze keer scheldt hij haar uit voor cunt en daarna voor slut, ze mag met de hele stad gaan wat hem betreft. Hij is klaar met haar. Fijn dacht ik, einde gesprek. Helaas niet, vandaar ging het naar dat hij toch van haar hield en dat ze naar hem toe moest komen. En nu begin ik te twijfelen of het wel dezelfde vrouw was als die hij gisteren aan het huilen had gekregen. Want die zou al moeten weten waar Brisbane Manor was en hij ging een routebeschrijving geven aan de telefoon, natuurlijk op telkens luidere toon want dat helpt mensen begrijpen hoe ze moeten lopen als ze het de eerste keer niet begrepen. Het eindigde ermee dat ze stupid was, dat ze had to shut up wanneer hij tegen haar aan het schreeuwen was. Nou denk ik ook wel dat ze redelijk stupid was, want ik zou rechtsom keer hebben gemaakt en gedacht hebben van stik maar. Het was redelijk warm, ze zit middenin het partycenter en er zijn genoeg wel leuke mannen met wie je ook mee naar huis kunt. Of je kan zelf een plaats zoeken in een ander hotel, daar zijn er ook genoeg van. Ik weet dat ze toch aangekomen is in het hotel want later op de avond ging het brandalarm af en kwam ook de politie. De buren hadden melding gemaakt van domestic violence (ik had ze niet meer verder horen ruziën). Het meest sneue van het hele verhaal is dat uiteindelijk de vrouw gearresteerd is. Zij had namelijk rook in de branddetector geblazen. Als reden had ze opgegeven dat ze wilde ontsnappen aan die kerel en door het alarm af te laten gaan zou de brandweer komen.
En mijn laatste minpunt was de possum die daar 's nachts rondstruinde. Ik was even vergeten hoe lief die beesten eruit zien en had me een halve rat voorgesteld met een lange spitse snuit met gevaarlijke snijtanden die zo in je vinger buiten en dan blijven vasthouden terwijl jij met je arm loopt te maaien om dat beest maar van je af te krijgen. Ahum ja, iets teveel fantasie zeg maar. Maar goed, 's nachts hoor ik ineens een geritsel. Ik had mijn rugzak met appels bij de balkondeur (die openstond) gezet en de rits ervan open laten staan. Het geritsel is iets te indringend om de wind te kunnen zijn (en bovendien de rugzak stond binnen, hoe kan er dan wind zijn?!) en nadat ik een mad scramble had gedaan om het lichtknopje te vinden bleek inderdaad dat bijna al mijn appels aangevroten waren. Weg ontbijt. (de appels waren bedoeld als ontbijt in een poging gezond bezig te zijn) De volgende dag had ik mijn peren (de volgende poging) en mijn prullebak met allerlei fruitschillen (het was zowel avondeten als ontbijt) bij de ingangsdeur gelegd. Dat is aan de andere kant van de kamer, suitably away van de open balkondeur dacht ik. Helaas, de volgende dag waren mijn peren ook aangevroten. Wat allemaal nog niet zo erg is, ik had een kastje waar ik mijn spullen in kon bewaren en dan kon dat beest er niet meer bij. Behalve dan dat ik de laatste avond verschrikkelijk had staan knoeien met banaan. Natuurlijk terwijl ik zittend op mijn bed naar tv zat te kijken. Mijn hele bed rook naar banaan. En die nacht sprong dat beest op mijn benen! Wat me een hartverzakking en 15 grijze haren opleverde.
