We beginnen de druk te voelen van het weggaan, dus in een last-ditch effort om alles te experiencen wat het Westen ons te bieden heeft, gaan wij op vakantie. Yellowstone national park zit er helaas niet in, maar echt wel dat we drie andere parken gaan scoren.
We hebben een auto gehuurd bij de Hertz. Natuurlijk de el-cheapooste van de el-cheapooste, een rode Mazda 2, klein klotekarretje dat wel lekker optrekt. Tussen Berkeley en het Westen ligt de Sierra Nevada. We gaan daar zuidelijk omheen. Dus we moeten eerst een heel eind over highway 5 naar het zuiden. Daarna naar het oosten (om in het Westen te komen), en dan weer naar het noorden voor Death Valley, onze eerste stop.
Bij Bakersfield krijgen Wouter en Siré een hartaanval, want de auto begint te piepen. En er gaat er een lampje aan op het dashbord.
Wat dat betekent? Geen idee. Het boekje in het dashboardkastje vertelt ons dat dit betekent dat de bandenspanning niet goed is.
De "klojos van de verhuur" zullen de banden wel niet genoeg opgepompt hebben, en daar krijgen we nu last van door het warme weer en warm gereden banden. Dat was ook al zo met de huurauto van Maarten en Julia. Dat, of alle kuilen in de weg hebben ervoor gezorgd dat de spanning in de banden wat minder is geworden. Het is duidelijk niet onze schuld.
Dus, eerstvolgende afslag stoppen bij pompstation. Shell, ha fijn, die zijn hier duur. Dus die hebben logischerwijs service en dus vast een luchtpomp. Helaas, wel een functionerende luchtpomp, maar er moeten muntjes in. Zoeken naar kwartjes. Patsers als wij zijn dealen wij alleen in biljetten.
Eens even kijken hoe ver wij komen met een slappe band. We bekijken daarom hoe slap de band eigenlijk is. Blijkt er plotseling een stuk schroot in de band te zitten.
Hertz Roadside Assistance gebeld. Tuut, tuut, klik: "Are you safe?". Instructies: reserveband erop en dan naar de dichtstbijzijnde Hertzvestiging om de auto in te ruilen. Dat is bij Bakerfield airport, en dat blijkt nog geen 2km verderop. Het boekje geeft ook duidelijk instructies over het verwisselen van de band. Moeren losdraaien, krikken, band verwisselen, ontkrikken, moeren vastdraaien. Gelukkig is de lekke band achter, want de reserveband mag niet voor. (Als je voorband lek is moet je een achterband naar voren verplaatsen en het reservewiel achter plaatsen. Puzzel: Er is maar 1 krik. Hoe?)
Hertz Bakerfield Airport geeft ons een zwarte Toyota Corolla. Wouter voelt zich onmiddellijk thuis want dat is een enorme patserbak. Met cruise control! En wegligging! En ruimte. En dat gaat gek genoeg niet eens ten koste van de efficiency (ca. 34 mpg highway). Siré vindt de bus-like draaicirkel een beetje minder, en vond stilletjes de rode Mazda zo slecht nog niet. Totdat ze er mee ging cruisen op de snelweg natuurlijk. Beter!
We eten onderweg Mexicaans en rijden door naar Death Valley. Daar aangekomen is het al donker. We kamperen in de Furnace Creek campground in het national park. Tent opzetten en slapen.