Bryce Canyon is ons verste punt, en vanaf daar begint de terugreis. We overnachten bij Lake Tahoe in de Sierra Nevada. Wouter is daar al twee keer geweest voor de NIPS conferentie. Wij staan op een camping ten westen van het meer.
Omdat het niet zo'n lange reis is naar huis doen we 's ochtends nog een wandeling. Op aanraden van een parkranger gaan we naar Desolation Wilderness. Omhoog langs Eagle Falls en Eagle Lake en terug langs Bayview Trail.
Hoger op de helling moeten we ineens door de sneeuw.
Op de weg terug naar beneden hebben we uitzicht op Emerald Bay.
Eenmaal beneden bij de weg gekomen blijkt dat we niet legaal terug mogen wandelen langs de weg naar het startpunt. Sirée begint te mopperen op de achterlijke parkranger die dat toch had moeten weten en welke mongool stuurt mensen zo op pad. We hadden duidelijk gezegd dat we een ochtendwandeling wilden doen. Het is te laat in de middag om dezelfde wandeling terug te doen. We moeten dus een stuk omlopen. Te beginnen met een afdaling van nog 200 meter zonder pad. Achteraf gezien was het misschien toch veiliger geweest om langs de weg te lopen. What goes down, must come up ofzo en dus moeten we die takke 200 meter ook weer omhoog bij de parkeerplaats. Dit keer wel over een pad.
Al met al werd de ochtendhike een daghike en komen we pas rond 22u thuis. Maar geeft niks, de vakantie was zeer geslaagd.