De eerste klus van vanochtend: het verhuizen van een cactus. Manfred stelt dit als open vraag aan Wouter en Gunnar, een andere onderzoeker die vandaag bij Manfred op bezoek is. De cactus is uit een enkel blad opgekweekt, en nu zo enorm dat hij niet te tillen is. Hij past niet meer goed in de achtertuin. Manfred wil hem graag naar voren halen, vooraan de oprit. Als zogenaamd "biofilter". Hij moet er zelf het hardst om lachen.
Met een steekwagentje (dat niet onder de bloempot kan komen omdat de cactus aan alle kanten overhangt), een spaanplaat en wat touw lukt het uiteindelijk toch.
We halen de deur uit het tuinhek (2m hoog, tegen herten) en verplaatsen de cactus, al roterend omdat de bladen aan alle kanten uitsteken, door de opening.
Op de oprit moet de cactus met de aardigste kant naar voren geplaatst worden. Maar welke kant is dat?
Als hij eenmaal staat blijkt hij toch wat groot en snoeit Manfred hem flink terug. De rest van ons verblijf vinden we overal cactusnaalden.
Voor het verjaardagsfeestje zelf haalt Manfred een waterraketlanceerinstallatie uit de schuur. Voor de grote mensen. Manfred's vriend Lars breng z'n compressor mee en dan gaat het helemaal hard.
En er is worteltaart.
Met één cijfer één kaars.