Vergissing

Gisteren heb ik de sleutels ingeleverd van mijn huis. Vandaag ga ik slapen in Piedmont House, een student house (denk ik) die in de zomer bedden verhuurt. Je kan dan een bed huren en met meerdere mensen een kamer delen. De sanitaire voorzieningen zijn sowieso gedeeld. Het lijkt mij leuk, want dit is toch wel de manier om mensen te ontmoeten. Wouter is weg, iedereen die ik hier verder ken zijn of druk bezig met een deadline (Wouter zijn collega's) of druk bezig zijn met ziek zijn (Jen van de Salvation Army, er is kanker bij haar gediagnosticeerd) en hebben wel betere dingen te doen dan mij te entertainen.

Dus, nieuwe mensen ontmoeten. Ik kom 's avonds aan. Er is een andere dame op de kamer. Zij is alleen druk bezig met haar computer en kijkt niet op of om. Ik reciproceer en negeer haar ook. Samen kijken we afzonderlijk ieder naar een scherm. Uiteindelijk ga ik eten halen en heb ik nog niet meer dan 3 zinnen tegen haar gezegd. Het 'ontmoeten' wil nog niet echt vlotten. Wanneer ik terugkom, is er ook een oudere dame op de kamer. Blijkbaar is zij een vaste bewoner, want ze vertelt hoe de andere bewoners van Piedmont House zijn. Deze dame is wel praatgraag en praat aan één stuk door. Eerst met de andere lady.

En in het Frans, want de andere dame blijkt een Franse student te zijn die hier is voor een stage. Er is grote paniek bij deze Franse student want ze moet huur betalen voor een kamer, maar de bank aan wie ze het wil overmaken kent geen IBAN nummer en het overmaken lukt niet. De verhuurder laat haar daardoor niet in de kamer. Ze is de hele tijd bezig om familie te mobiliseren. Het begint net dag te worden (het is ongeveer 12 uur 's nachts nu hier in Berkeley) in Frankrijk.

En vervolgens praat de oudere dame met mij. Want blijkbaar was haar Frans nou ook weer niet zo heel erg goed en de andere was toch ook echt even bezig met belangrijkere dingen. Deze oudere dame is lichtjes peculiar te noemen. Ze praat aan één stuk door, maar maakt nooit een zin af. Ze lijkt meer dan een beetje chaotisch en aan het einde van het gesprek (wat meer dan een uur had geduurd, om 1 uur 's nachts was ik echt te moe aan het worden en heb ik het afgekapt en ben ik gaan slapen) weet ik dat deze dame uit Colorado komt, dat ze ruzie heeft met ongeveer iedereen in het huis, maar dat dit duidelijk niet aan haar ligt. Het zijn de anderen die niet georganiseerd zijn en zij probeert alleen maar te helpen, als ze nou het deden zoals zij het wilde dan zou alles veel beter zijn want zij had ervaring als iets (maar als wat dan werd niet helemaal duidelijk). Verder heeft ze een zus in Australië, zijn verzekeringsmaatschappijen het werk van de duivel en woonde zij in Colorado. Aan het einde van het gesprek wist ik nog steeds niet waar we het nou over hadden, behalve dan dat zij uit Colorado kwam, dit was namelijk een terugkerend thema.

Ik heb medelijden met de Franse student (en met mezelf uiteindelijk ook). Niet alleen klonk de andere dame zo: